এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৮
জঙ্ঘাসুৰ বধ
তুমি আমি একে ভাই নোহে ভিন্ন পৰ।
ভিন ভিন যত সৃজি আছে সৃষ্টি কৰ॥ ২৫৮
তথাপিতো কহো মিত্ৰ সময়ৰ বেলা।
আমাক এৰিয়া দিয়া নকৰিবা হেলা॥
এহি গোট গদা মোৰ সহস্ৰ লোহাৰ।
আক ভাঙ্গি যুজিবাক শকতি কাহাৰ॥ ২৫৯
এহি বুলি বৃকোদৰে গদাক ধৰিলা।
অজপতি সাৰথিক কোবাই মাৰিলা॥
ৰথৰক্ষা সেনা সবে দিলেক লৱৰ।
কোবাই ভাঙ্গিলা ৰথ প্ৰমত্ত ভেড়াৰ॥ ২৬০
সেহি বেলা জঙ্ঘাসুৰে নকুলক ধৰি।
অৰ্জ্জুনক ধৰিবাক যায় লীলা কৰি॥
হেন দেখি বৃকোদৰ লৱৰিয়া গৈল।
ৰাক্ষসৰ পাশে যায় আতাসেক দিলা॥ ২৬১
অসুৰৰ দুই কৰ্ণে তালিকা[১] লাগিলা।
নকুলক এৰি দুই কৰ্ণত ধৰিলা॥
ভূমিকম্প যান্তে যেন ভূমি নোহে স্থিৰ।
উলটি দেখয় ৰাজা ভীমসেন বীৰ॥ ২৬২
আথে বেথে শাল বৃক্ষ উভাৰিয়া লৈলা।
শৰীৰৰ বলে এককোবক বসালা॥
- ↑ তালিকা- কাণত সোপা লগা যেন বোধ।
