এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৭
কণ পৰ্ব্ব।
দধিচি ঋষিৰ অস্থি বজ্ৰক গঢ়িল।
অৱশেষ অস্থি কিছু তাহাৰ ৰহিল॥
বিশ্বকৰ্ম্মে তাহাৰ নিৰ্ম্মিল এক শৰ।
বজ্ৰকুট নাম যাৰ দেখি লাগে ডৰ॥ ৫২০॥
যি কালত স্বৰ্গক গৈলন্ত ধনঞ্জয়।
আপুনি বাসৱে শিখাইলন্ত শৰ চয়॥
মন্ত্ৰ সমে অৰ্জুনক সেহি শৰ দিলা।
পাছে পুৰন্দৰে তাৰ গুণক কহিলা॥ ৫২১॥
তোমাক বধিবে যিটো কৰে অঙ্গীকাৰ।
তাহাকেসে ইটো শৰ কৰিব প্ৰহাৰ॥
অল্পজন ভৈলে তাক নমৰিবা শৰ।
অপোন পৰক মাৰি নেই যমঘৰ॥ ৫২২॥
এহি বুলি শৰ ইন্দ্ৰে পুত্ৰক দিলন্ৰ।
সেহি শৰ অৰ্জ্জুনে গুণত যুৰিলন্ত॥
বাসৱক প্ৰণামি শৰক নমিলন্ত।
গাণ্ডীৱ ধনুক তুলি গুণ যুৰিলন্ত॥ ৫২৩॥
মাধৱৰ পদ ধূলি শিৰত লৈলন্ত।
শৰত জপিয়া পুনঃ মন্ত্ৰ কহিলন্ত॥
কৰ্ণৰ ঘোৰাৰ টাব ধৰে বসুন্ধৰী।
প্ৰতি পদে ঘোটকৰ পোত যায় ভৰি॥ ৫২৪॥
চলিবাক নপৰান্ত কৰ্ণ বীৰ বৰ।
ইন্দ্ৰৰ আনন্দ দেখি বিষাদ সূৰ্য্যৰ॥
৯
