এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯০
কর্ণ পৰ্ব্ব।
তোত সে আশায় কাটো অৰ্জ্জুনৰ শিৰ।
কৰ্ণক দেখিলি তই শৰৰ কাতৰ॥ ৪৮২॥
কৰ্ণত নিৰাশ হৈয়া মনে মনে গুণে।
অৰ্জ্জুনক কাটিবাক গৈলেক আপুনে॥
কত দূৰ চলম্ভে দেখিলা জগন্নাথে।
কুৰি শৰে অৰ্জ্জুনে কাটিলা আথেবেথে॥ ৪৮৩॥
কুৰি শৰে কুৰি খণ্ড সৰ্পিণী তনয়।
দেখি সব পাণ্ডৱে কৰন্ত জয় জয়॥
ভাৰত কাহিণী কহোঁ শুনা মন কৰি।
পাতক চাৰোক ডাকি বোলা হৰি হৰি॥ ৪৮৪॥
⸻
পুনঃ পদ।
খণ্ড পুচ্ছ মৰি যেবে যম ঘৰে গৈলা।
দেখি ৰাধেয়ৰ মহা ক্ৰোধ জ্বলি গৈলা॥
এক পাত শৰ আনি গুণত জুৰিলা।
কৰ্ণ মানে ধনু টানি হানিয়া পঠাইলা॥ ৪৮৫॥
অৰ্জ্জুনে দেখন্ত শৰ আসে বায়ু বেগে।
দশ শৰ হানি কাটিলন্ত সেহি ছেগে॥
আৰ শত শৰ কৰ্ণ হানিলা সন্ধানে।
অৰ্জ্জুনে কাটিলা তাক ক্ষুৰ পতি বানে॥ ৪৮৬॥
