এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭০
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
শুনি প্ৰাণ ফুটে তোৰ বধূৰ নিকাৰ।
কিমতে সহিব দুখ বিধৱাৰ ভাৰ॥
সবাৰে আগত খাইলে ভীম বাঘকাল।
মিছা কাযে পোসোঁ মই শৃগালৰ পাল॥ ৩৭৪॥
দুৰ্য্যোধন নৃপতিৰ দেখি এত কষ্ট।
তাৰ আঠ ভাই গৈলা কান্দন্তে কান্দন্ত॥
কৰিলোঁ মেলানি দাদা চৰণে তোমাৰ।
ভাতৃ দুঃশাসনৰ খুজিব আজি ধাৰ॥ ৩৭৫॥
মৰাৰ ৰুধিৰ পিয়ে দৰ্প বিপৰিত।
আমিয়ো ভীমৰ আজি পিবহোঁ শোণিত॥ ৩৭৪॥
ব্ৰাহ্মণ বৰিষ আৰো মন্দ বীৰবৰ।
অনুলোলি শঙ্ক যে অপাৰ ধনুৰ্দ্ধৰ॥ ৩৭৬॥
প্ৰজ্ঞবৰ দুষ দুষণ এহি বীৰবৰ।
ভীমক খেদিয়া গৈলা কৰি মহামাৰ॥
আঠো একে লগে যায় ব্যুহক বিদাৰি।
সমীপ চাপিলা ভীমে সমে সৈন্য মাৰি॥ ৩৭৭॥
ভঙ্গ দিলা সহাস বীৰে কৰে ছন্ন।
ৰুধিৰে প্ৰমত্ত বীৰে নপাৱে চেতন॥
বিশোকে চিনাইলা যেন খুজিলেক হাতী।
ভীমে বুলিলন্ত পাছে তাসম্বাক মাতি॥ ৩৭৮॥
ফিৰি যোৱা ভাতৃগণ আপোনাক সাৰি।
আজি ভায়েৰক থলো খাবাক নপাৰি॥
