এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৭
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
ভীমে তাক ভূমিত পেলাইলা চিত কৰি।
মহাভয়ে দুঃশাসন কাম্পে থৰ থৰি॥ ৩৫৭॥
ধৰ ফৰ কৰে ৰজা হৈবে আক্ৰান্তি।
গলে ভৰি দিয়া ভীমে ধৰিলন্ত ডান্তি॥
মহাভয়ে কাম্পে সিটো নপান্ত উশাস।
মনত হৰিসে ভীমে তেজিলে আটাস॥ ৩৫৮॥
পাছে খঙ্গে বিদাৰিলা বক্ষঃস্থল চিৰি।
পিৱন্ত ৰুধিৰ দুয়ো আঞ্জলিক ভৰি॥
তপত ৰুধিৰ ঢোকে ঢোকে পিয়ে আনি।
অমৃততোধিক ভীমে হেন মনে মানি॥ ৩৫৯॥
কি কৰে ফিৰে বুলি লোকে আছে চাই।
নাকত অঙ্গুলি দিয়া সবে আছে চাই॥
হেন কৰ্ম্ম কোনে কৰে ৰাক্ষসত বিনে।
কুৰু সেনা সকলেয়ো মনে মনে গুণে॥ ৩৬০॥
মনুষ্যৰ শোণিত মনুষ্যে দেখা খায়।
নাই নুপুজিব হেন কালৰ বিলায়॥
কিবা সোপনক দেখো সচিতৰ কৰ্ম্ম।
ৰাম নাৰায়ণ সুমৰন্ত ধৰ্ম্ম ধৰ্ম্ম॥ ৩৬১॥
এহিমতে শোণিত পিয়ন্ত নিৰন্তৰ।
পুনঃ তাক আবাৰ মাতিলা বৃকোদৰ॥
ভীমে বোলে শুনিয়োক ক্ষত্ৰিয় সমস্ত।
অসংখ্যাত পিঠা লাৰু ভুঞ্জি আছোঁ যত॥ ৩৬২॥
