এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৯
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
আৰো দেখা মোৰ পাচে সৈন্যৰ আন্দোল।
লৱৰয় প্ৰজাগণ ধৰমাৰ ৰোল॥ ৩১৩॥
কাট কাট মাৰ মাৰ সৈন্যৰ আন্দোল।
বিদুৰতে শুনন্তে কৰ্ণত লাগে তাল॥
বিষক বদতি কথা জানিলো নিশ্চয়।
সেহি স্থানে অৱশ্যে আসিছে ধনঞ্জয়॥ ৩১৪॥
দেখা মেঘ কালি যেন চন্দ্ৰ সম জ্বলে।
সেহিটো কৌস্তভ মণি মাধৱৰ গলে॥
সৈন্য সব মাৰে দেখা হস্তীক সংহৰে।
ধৃতৰাষ্ট্ৰ জানিবা অৰ্জ্জুন ধনুৰ্দ্ধৰে॥ ৩১৫॥
কপিলৰ বৰ্ণ দেখা পৰম উচ্চত।
এহিটো বানৰ ধ্বজ আতি বিপৰিত॥
হেন দেখি ভীমৰ পৰম কতুহল।
কৰ্ণৰ সমুখে খেদি গৈলা বৃকোদৰ॥ ৩১৬॥
গদাঘাতে অচেতন ভৈলা কৰ্ণ বীৰ।
তাক লাগি ৰাজাগণ চলিল। বিস্তৰ॥
তৱ নুত্ৰ উলুক সহিতে মহাৰায়।
ঘোৰ ৰণে ভীমক পেশিবো যমঠাই॥ ৩১৭॥
দুৰ্য্যোধন ৰজাৰ আশোচ শুনি মনে।
চলিলন্ত ৰাজাগণ যুদ্ধক যতনে॥
সংহৰিয়া প্ৰজাগণ গৈলা পাছে চাপি।
বৰিষাৰ মেঘ যেন গগণ বিয়াপি॥ ৩১৮॥
