পৃষ্ঠা:কৰ্ণ পৰ্ব্ব.pdf/৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কৰ্ণ পৰ্ব্ব ।


নৃপতিয়ো বাছি বাছি এক শত শৰে ।
নাকে মুখে কর্ণক তাৰিলা দৃঢ়তৰে ॥
নাকে মুখে পীড়া পাই সুদৃঢ় সন্ধানে।
থমকি ৰহিলা বীৰ কত দূৰ মানে ॥ ১৫ ॥
পাছে কর্ণ শৰ বৃষ্টি কৰিলন্ত আনি।
যুধিষ্ঠিৰে শৰ সব প্রহাৰিল। টানি ॥
সেহি বেলা কর্ণ হানিলন্ত তিনি শৰ।
দেখি ভঙ্গ মিলিলেক পাণ্ডৱ দলৰ ॥ ১৬ ॥
যুধিষ্ঠিৰ নৃপতিক হানিলা সন্ধানে।
হৃদয়ত পৰি তল গৈলা পুঙ্খ মানে॥
যেন তিনি গােটা সৰ্প পশিলা গৰ্ত্তত।
ধনুশ এৰি ৰাজা পৰিলা ৰথত ॥ ১৭ ॥
আছোক যুঝিৰে গাও কম্পে তৰতৰি।
সাৰথিক বোলে ৰথ নিওক অন্তৰি ॥
পলাইবেক লাগি যুধিষ্ঠিৰে সাজ ভৈলা।
ধৰ ধৰ বুলি কৌৰৱে খেদি গৈলা ॥ ১৮ ॥
দ্রুপদ ৰাজাৰ পুত্রগণে ঠাই আছে।
ৰাজাক কৌৰৱগণে খেদে পাছে পাছে ॥
দেখি তাৰা আগ বাঢ়ি পথ নিৰুধিলা।
কর্ণেয়ো অকলে সবাহাঙ্ক যুদ্ধ দিলা ॥ ১৯ ॥
কিটাইলন্ত কৰ্ণবীৰে হুতাশন সম।
পাণ্ডৱ দলত যেন প্রবেশিলা যম ॥