পৃষ্ঠা:কৰ্ণ পৰ্ব্ব.pdf/৫০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৮
কর্ণ পৰ্ব্ব।

মই পূৰ্ব্বে কেন অঙ্গীকাৰ কৰোঁ হেন।
সোদৰক খৰ্গ ধৰি ব্ৰহ্ম বধি যেন॥
যি কৰিলোঁ সি কৰিলোঁ নকৰিবা তাপ।
শান্ত হুয়া আমাক ক্ষমিয়ো দাদা বাপ॥ ২৫৩॥
দুৰ্জ্জন সকলে যত তিৰস্কাৰ কৰে।
আনৰ শকতি তাক সহিবাক পাৰে॥
মহন্ত সকলে অবিলমে সহে তাক।
ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা হেন মানি আপুনাক॥ ২৫৪॥
এতেকে দুৰ্জ্জন সব পৰম শকতি।
তুমি সন্ত মহন্ত আমাৰ নিজপতি।
তজু অৰ্থে দাদা জানো আমাৰ জীৱনে।
তবহিত আচৰিবো যাৱে জীউ মানে॥ ২৫৫॥
এতেকেসে বোলো দাদা নকৰিবা ৰোষ।
মনত নলৈবা মোৰ অধমৰ দোষ॥
মাথা পাতি দিওঁ দাদা মলচিত্ত পাও
আখাৰেক মাতিয়োক জুৰায়োক গাও॥ ২৫৬॥
এহিমতে প্ৰিয় বাক্য বোলন্ত অৰ্জ্জুন।
শুনি নৃপতিৰ শোক ভৈলা দশগুণ।
লোতক মলচি উঠিলন্ত আসানৰ।
দেখ দেৱ নাৰায়ণ চাপিলা ওচৰ॥ ২৫৭॥
ঋষিগণ আছে অসংখ্যাত নাৰীগণ।
সেহি বেলা যুধিষ্ঠিৰে বুলিলা বচন॥