পৃষ্ঠা:কৰ্ণ পৰ্ব্ব.pdf/৪৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৭
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।

ধৰণী মণ্ডলে যত ৰাজা সমস্তৰ।
জিনি ৰাজসুয়া যজ্ঞ কৰালোঁ‌ তোমাৰ॥ ২৪৭॥
ইন্দ্ৰক জিনিলোঁ‌ পূৰ্ব্বে দহিলোঁ‌ খাণ্ডব।
সভা এক সাজি দিলে ময় যে দানৱ॥
যাত দুৰ্য্যোধনে নজানিলে জল থল।
সকলে জানিবা দাদা মোৰ বাহুবল॥ ২৪৮॥
সম্প্ৰতি কৌৰৱে বুঝোক মোৰ বল।
কিছুমাত্ৰ সঁ‌চা আছে সংসপ্ত দলৰ॥
আকৌ আজি কালি পঠাইবো মম ঘৰ।
বীৰত্ব দেখিবা কেনে আমাৰ বৰ॥ ২৪৯॥
বৈশম্পায়ন বদতি শুনিও জন্মেজয়।
পাছে নৃপতিক মাতিলন্ত ধনঞ্জয়॥
নাহি গায়ে চেতন অজ্ঞান মৰা মত।
দেখি সমস্তৰ শোক ভৈলা পূৰ্বৱত॥ ২৫০॥
হেন দেখি অৰ্জ্জুনক মহাস্নেহ ভৈলা।
চৰণত ধৰি শান্ত কৰিবাক লৈলা॥
অৰ্জ্জুন বদতি দাদা নকৰিবা মোক।
মই অধমৰ বাক্য ক্ষমা কৰিয়োক॥ ২৫১॥
শিশুকালে পিতৃ সম জানিলোঁ‌ তোমাক।
অন্নে আচ্ছাদনে তুমি পালিছা আমাক॥
তথাপিতো দেখা মই কেনে দুৰাচাৰ।
তিলেকক লাগি মুখ নাচাইলো তোমাৰ॥ ২৫২॥