এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
সবাতো উত্তম বেদ অথর্ব্ব বেদৰ ।
তােমত কহিলো গােপ্য কথা মনােহৰ ॥
সঞ্জয় বদতি কথা শুনা নৰেশ্বৰ ।
কৃষ্ণে কহিলন্ত কথা ধর্মতত্ত্ব সাৰ ॥ ২২০ ॥
অৰ্জ্জুনেও খর্গ এৰি কৃষ্ণক নমিলা।
পাছে নৃপতিক গালি পাৰিবাক লৈলা ॥
যি সব বচনে তাৰিলন্ত ধনঞ্জয়।
শুনিয়ােক সি সব বাক্য যেন গৰিহয় ॥ ২২১ ॥
অৰ্জ্জুন বদতি দাদা শুনা যুধিষ্ঠিৰ।
আমাক নিন্দস তই কত বৰ বীৰ॥
মােৰ যুদ্ধ দেখি দৈত্য দানৱৰ ভয় ।
দিব্য অস্ত্র প্রহৰন্তে দেৱৰো বিস্ময় ॥ ২২২ ॥
আমাক নিন্দস তই আতে লাগে শােক।
কোন যুদ্ধে পলাইবাৰ দেখিয়াছ মােক ॥
মহা ভয়াতুৰ তই আপুনি যিমত ।
যুদ্ধ এৰি থাকা তই দণ্ড অন্তৰত ॥ ২২৩ ॥
দ্রৌপদীয়ে দেই দিনে পঞ্চামৃত ভোগ্য।
নাৰীৰ আগত দর্প কৰিবাৰ যোগ্য ॥
যি কৰস সি কৰস দ্রৌপদীৰ আগে ।
আমাক নিন্দস আতে বৰ লাজ লাগে ॥ ২২৪ ॥
ভীমে যদি নিন্দে তভাে তাত গায়ে সয় ।
যাৰ যুদ্ধ দেখি দেৱ দানৱ পলায় ॥
