পৃষ্ঠা:কৰ্ণ পৰ্ব্ব.pdf/২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।

সমৰ এৰিয়া দেখিবাক আসা মোৰ।
ৰঙ্গ চাস কিনো দ্ৰোহ কৰিলোঁ‌হোঁ‌ তোৰ॥ ১৩০॥
শিশুকালে তোহোৰ আমাত বৰ ললি।
অন্নে আচ্ছাদনে কোলে বুকে আছোঁ‌ তুলি॥
তাৰ ফল আশা দিয়া কৰিলি নৈৰাশ।
শত্ৰুৰ হাতত মোক মাৰিবাক চাস॥ ১৩১॥
ফল আসে বৃক্ষে ৰুই কৰে কৌতুহল।
ফলিবাৰ কলিৰ ভৈলে নধৰয় ফল॥
অৰ্জ্জুনক বঢ়াইলো বৰ অনুৰাগে।
সিয়ো সেই মত ভৈলা মোৰ কৰ্ম্ম ভাগে॥ ১৩২॥
সঞ্চয় বৰসি সিটো জল কৰি আশ।
মৎস্য দেখি কৈবৰ্ত্তৰ বৰ হাবি লাস॥
পূৰাতন জল এৰি বৰসি পেলাইলা।
আচম্বিতে মৎস্য আসি বৰসি গিলিলা॥ ১৩৩॥
কৈবৰ্ত্তৰ আনন্দ বৰসি তানে ধৰি।
বৰসি ছিণ্ডয়া মৎস্য পলাইলা লৱৰি॥
মৎস্য হেৰুৱাই কৈবৰ্ত্তৰ মন কষ্ট।
অৰ্জ্জুনত আশে যেন মই ভৈলোঁ‌ নষ্ট॥ ১৩৪॥
দুখ সহি আছোঁ‌ মই তোত কৰি আশ।
ঘোৰ আতি দুখ সম্বৎসৰ বনবাস॥
মনে বোলে অৱশ্যে দুখৰ হৈব ক্ষয়।
সমৰত উদ্ধাৰিব বীৰ ধনঞ্জয়॥ ১৩৫॥