এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
নতু বোলে পূৰ্ব্বত যি সব বাক্যচয়।
সেহি বাক্যে ৰাজা অৰ্জ্জুনক গৰি হয়॥ ১১৯॥
যুধিষ্ঠিৰে বোলে সবে মই জানোঁ মানে।
পাৰণ্ডে কৰ্ণক তই নবধিলি ৰণে॥
নকহিবি মোৰ আগে তোৰ মুনিষাই।
ইটো কথা দম্ফৰ যে দ্ৰৌপদীৰ ঠাই॥ ১২০॥
কৰ্ণৰ বীৰত্ব দেখি ভৈলি মহাভয়।
আপনাৰ লাজ মৰ্য্যদাক এৰি থয়॥
সিটো পাপীষ্ঠক আণ্টিবাক নপাৰিলি।
জীয়ন্ত মনুষ্য কোনে সহে তাৰ গালি॥ ১২১॥
ঘোৰ সমৰত আছন্ত এতক্ষণ।
তই কৈবে আইলি কৰ্ণে মাৰে সেনাগণ॥
তাক আন্টিবাক পাৰি ক্ষমিবাক লাগে।
ইটো কথা কহন্তে আমাৰ লাজ লাগে॥ ১২৪॥
মহাবলী কৰ্ণৰ প্ৰচণ্ড মুনিষাই।
দেখো তোৰ বলে তাক যুঝন নযায়॥
নপাৰিয়া যুদ্ধক হাৰিলি সমদলে।
তেবেসে পলাইলি মোক চাহিবাৰ ছলে॥ ১২৩॥
ইসে মোৰ বৰ দুখ সহন নে যায়।
কুম্ভীৰ গৰ্ভত কেনে তোৰ হৈল ঠাই॥
মহা শাস্তি গুণৱতী যিটো মাতৃ মোৰ।
তাৰ গৰ্ভে উপজিলি ধনঞ্জয় চোৰ॥ ১২৪॥
