এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০
কৰ্ণ পৰ্ব্ব।
তেজ বহে সই জালয়া যেন ঘট।
যুধিষ্ঠিৰ নৃপতিৰ জীৱন শঙ্কত॥
কতো বেলি পাইলা ৰাজা আশন ভুবন।
দ্ৰৌপদী সুভদ্ৰা আদি যত কন্যাগণ॥ ৪৮॥
নৃপতিৰ অৱস্থাক দেখি বিদ্যমান।
মহাশোকে তাসম্বাৰ নসহয় প্ৰাণ॥
হৰি হৰি নৃপতিৰ হেনসে বিলায়।
সমৰত অৰ্জ্জুনে আছিল কিবা চাই॥ ৪৯॥
এতহন্তে ৰথৰ নামিয়া মহাবীৰ।
শয়ন কৰিলে বীৰ নসহে শৰীৰ॥
নকুল সহাদেৱক মাতিলা মহাভাগ।
দুয়ো ভাই সত্বৰে ভীমৰ লৈয়ো লাগ॥ ৫০॥
কৰ্ণে সমে ঘোৰ যুদ্ধ লাগিব ডাঙ্গৰ।
তাসম্বাৰ অনেক একলা বৃকোদৰ॥
এহি বুলি যুধিষ্ঠিৰ ভৈলা অচেতন।
বেঢ়ি বেঢ়ি কান্দান্তে ৰহিলা কন্যাগণ॥ ৫১॥
নকুল সহদেব দুয়ো ৰথ সাজি লৈলা।
অনুকুলে ভীমৰ পাশক চলি গৈলা॥
সঞ্জয় বদতি কথা শুনা নৰেশ্বৰ।
ঘোৰ যুদ্ধ লাগিলেক কৰ্ণৰ ভীমৰ॥ ৫২॥
শল্যে ৰথ ডাকে কৰ্ণে বোলে থাক থাক।
আগ ভেটি ভীমক দিলেক অস্ত্ৰ ঝাক॥
