এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
কৰ্ণ পৰ্ব্ব
দেখা কেনে সংসপ্ত দলৰ বিপতি।
হাহাকাৰ শবদ শুনিও চতুৰ্ভিতি॥
তাসম্বাক ৰাখিবাক প্ৰতি মহাবল।
নৃপতিক এৰি অৰ্জ্জুনক লাগি চল॥ ৩৭॥
শল্যে যত কহে তাক কটাক্ষে নচান্ত।
দশ গুণ বেগে আৰো ধৰিবাক যান্ত॥
নৃপতিয়ো পলাৱন্ত দশগুণ প্ৰাণে।
তেবে কৰ্ণ প্ৰহাৰিলা অসংখ্যাত বানে॥ ৩৮॥
কৰ্ণৰ সায়কে যেবে ভেদিলা হৃদয়।
মূৰ্চ্চাগত ভৈলা যুধিষ্ঠিৰ মহাশয়॥
শৰ বিষে শৰীৰ কাম্পয় তৰতৰি।
ৰথে টানি নেয় ৰাজা যায় তাতে চৰি॥ ৩৯॥
স্মৃতি পাই যুধিষ্ঠিৰে মাথা তুলি চাইলা।
কৰ্ণ বাঘে খেদে পাচতে ভেট পাইলা॥
পুন যথা পলায়য় তথাতে খেদয়।
কৰ্ণ ময় সমস্ত জগতক দেখয়॥ ৪০॥
নাই পৰিত্ৰাণ কৰ্ত্তা নেদেখয় আন।
তেবে কৃষ্ণ পদক কৰিব লৈলা ধ্যান॥
তজু দুই অৰুণ চৰণে মোৰ গতি।
কৰ্ণ অন্তকৰ ৰক্ষা কৰা যদুপতি॥ ৪১॥
এহি বুলি চিন্তিলন্ত মনে মাধৱক।
সেহি বেল শল্যে খঙ্গি মাতিলা কৰ্ণক॥
