পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/৯৯

৫ম দৃশ্য]

৮৯

কৃষ্ণলীলা

কংস। থাক মনে মনে কটা গোৱালৰ ৰজা,
 এনে শিক্ষা দিছ সন্তানক। সিহঁতক
 বধি, তোকো আজি পঠিয়াম যমপুৰী।।
 (কৃষ্ণ বলোৰামৰ প্ৰবেশ)
কৃষ্ণ। নমস্কাৰ দণ্ডৱৎ কংস মহাৰাজ!
 প্ৰজা বা ভাগিন বুলি কৰক আশীষ।
 গাৱলীয়া ডেকা, ৰাজসভা ৰীতি নীতি
 নেজানো একোকে। মোমাই অক্ৰুৰে লৈ
 আদৰি আনিলে, ৰজাৰ অতিথি বুলি।
 আহি দেখোঁ বাট ভেটি ভেটি আছে হাতী
 আৰু মহা মাল। অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ বিদ্যা আমি
 জানো ভাল মতে। আৰু যদি আছে কোনো
 ভাল যোদ্ধা আজ্ঞা হওক, যুঁজ কৰি আজি
 পূৰ্ণ কৰে মনোবাঞ্ছা।
কংস। পাপিষ্ঠ চণ্ডাল হঁত, লাজ নেলাগিল
 মোমা বুলি চিনাকি দিবলৈ। অন্যায়
 যুঁজত ছল কৰি মাৰিলি তহঁতে
 কুবলয় বুঢ়া হাতী, চানুৰ, মুষ্টিক।
 এতিয়া যে মৃত্যু আহি চাপিল ওচৰ।
 সাজু হ পামৰ মৃত্যুৰ কাৰণে এবে।
কৃষ্ণ। নমস্কাৰ সভাসদ, নমস্কাৰ পিতা নন্দ,
 নমো নমম জনম দুখিনী দৈৱকী জননী।
 চিৰকাল অত্যাচাৰে প্ৰপীড়িত নমো নমো
 নৰদেৱ পিতা বসুদেৱ। সাক্ষী হবা।