পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/৯৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৪
[৪ৰ্থ অঙ্ক
কৃষ্ণলীলা


[কেইটামান চাওডাঙ্গৰ প্ৰবেশ ]

১ম চাও। কটা, কৈছিল বোলে সেই কলা লৰাটো
 আৰু বগা লৰাটো মৰিব তাকে তুলি নি
 পুতিব লাগিব। এতিয়া দেখোন চানুৰ
 ককাইহে দাঁত মুখ নিকটাই একেবাৰে
 ঢেল ওপঙ্গাই দিলে।
২য় চাও। হেৰৌ কটা কিদৰে চকু দুটাৰে চাই আছে।
 এইটো মৰা নাই ঔ এই টোক ভূতেহে
 ধৰিলে হবলা।
৩য় চাও। ইস মৰা নাই। একেবাৰে এটা এনেহে লেঙ
 মাৰিলে বোপাই চানুৰ মাল গিৰিশ কৰে
 মাটিত পৰিল আৰু উঠিবই নোৱাৰিলে।
১ম চাও। এই দুটা জানিছ ৰাক্ষহ কি দানৱ হে।
 দেখাত হলে মানুহ যেনেই দেখি। কিন্তু
 কি হব কলে; কিবা মায়া জানে ঔ
 বোপাই কিবা মায়া জানে। ধৰ ধৰ
 এতিয়া ইয়াক লৈ গৈ সৌ
 চোতালৰ কাষত কাপোৰেৰে ঢাকি
 থওঁ গৈ। [ তাৰ ঠেঙ্গত ধৰি ডাঙ্গিব খোজে]
 উঃ কটা কি গধুৰ ঔ
 ডাঙ্গিবই নোৱাৰি দেখোন। ৰজা ঘৰৰ
 পঞ্চামৃত চৰিয়াই চৰিয়াই খাই এইটোৰ
 গা একেবাৰে গোট মাৰিছে। সেই দেখিহে
 ইমান গধুৰ।