এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩য় দৃশ্য]
৮৩
কৃষ্ণলীলা
ধেপ ধেপ খােজ কাঢ় মঙ্গহ ভৰত।
পথাৰতে তােক মাৰি এৰা হলে আজি,
পৰম সাদৰে হেজাৰ শিয়ালে তােক
ভােজ পাতি খাই হােৱা ভাল হােৱা বুলি
শলাগিলে হয়।
চানুৰ। পাপীষ্ঠ গােৱাল তােকহে শিয়ালে খাব।
আহচোন বাৰু লাগাে আমি দুয়াে যুঁজ
কঁকালে কঁকালে
[ চানুৰে শ্ৰীকৃষ্ণৰ কঁকালত ধৰে শ্ৰীকৃষ্ণই তাৰ তপিনাত
থপৰিয়াই আঁতৰে ]
কৃষ্ণ। তিৰোতাৰ দৰে কোমল নিতম্ব তােৰ,
দাৰি গোঁফ নথকাহেতেন প্রিয়তমে
বুলি মাতিলোঁহেঁতেন।
[ এই বাৰ কিছুপৰ যুঁজি খুঁজি চানুৰ তলত পৰে
কৃষ্ণই ওপৰত উঠি বহে ]
কেনে লাগে হেৰ ককাই মহা মাল,
ঘিউ মউ কেনি গ'ল ? অন্তিম সময়
উপস্থিত, মাত গােবিন্দক।
(চানুৰৰ টেঁটুত চেপি ধৰে চানুৰ মৰে)
বলা দাদা আগুৱাই, সৌৱা ৰাজসভা
সম্মুখত বিস্তৃত প্রাঙ্গণ। তাতে পাম
আন আন মাল লগ।
[ দুয়ােৰো প্রস্থান। ]
