পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/৯২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮২
[৪ৰ্থ অঙ্ক
কৃষ্ণ লীলা

কৃষ্ণ। চুপি আছে ঠায়ে ঠায়ে, সাৱধানে যাবা
 দাদা সাজু হৈ। সৌৱা আহিছে এজন
 মাল বেশী এই ফালে।
  ( চানুৰৰ প্ৰবেশ)
চানুৰ। আহ্‌ কোন জনে যুঁজিবি চানুৰ বীৰ
 সনে। নেভাবিবি দুষ্ট, বুঢ়া হাঁতী এটা
 মৰিল উজুটি খাই দেখি, মহাবীৰ
 হলি বুলি গোৱালৰ লৰা। আহ আহ কটা
 পাষণ্ড গোৱাল গুচাওঁ যুঁজৰ বাঞ্ছা।
 কৃষ্ণ। তোৰ নো কি নাম হেৰ যুঁজাৰু ককাই?
 বৰ বৰ হাত ভৰি, শিল গুটি মূৰ,
 গল ধন ধৰা যেন একেবাৰে গোণা
 মহ। মূৰত গোবৰে ভৰা। ঘিউ ৰুটি
 খাই খাই একেবাৰে যেন নিপোটল
 লোদোৰ পোদোৰ গঙ্গা টোপ।
চানুৰ। মোৰ নাম মহাবীৰ চানুৰ যুঁজাৰু,
 মহা মাল পৃথিবীৰ। এনে কোনো নাই
 নৰ যিজনে যুঁজিব পাৰে মোৰ সনে।
 তহঁতৰ ভিতৰত কোনটো মৰিব
 খোজ আগে আগ বাঢ়ি আহ বাৰু,
 মাৰো এতিয়াই।
কৃষ্ণ। (আগধৰি হাতীদাঁত মাটিত থৈ পয়তাৰা কৰে )
 তোৰ গাত বহুত মঙ্গহ হেৰ মাল।
 কিয়নো গিলিলি অত ঘিউ অত দিনে?