এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩য় দৃশ্য]
৮১
কৃষ্ণ লীলা
নন্দ,। মহাৰাজ! আজ্ঞা হওক মালে সনে
ময়ে যুঁজো। বৃদ্ধ মই তথাপি যুঁজিম
যদি দিয়া পুত্ৰ দান।
কংস। ৰ, ৰ, অধম পাপিষ্ঠ দুৰাচাৰ,
ৰাজদ্ৰোহী সব ক্ষন্তেক অপেক্ষা কৰ
ৰাজ ৰোষ কেনে ভয়ঙ্কৰ জনা নাই।
টেঁটুত গচকি ধৰি টানি ছিঙ্গি বলে
শব্দহীন কৰি দিম চঞ্চল ৰসনা।
⸻
তৃতীয় দৃশ্য।
[ কান্ধত হাতীৰ দাঁত লৈ কৃষ্ণ বলোৰামৰ প্ৰবেশ ]
কৃষ্ণ। দাঁতবোৰ বেচ ডাঙ্গৰ দীঘল দাদা,
দ্বীৰদ ৰদ নিৰ্ম্মিত সজাম আসন;
তাতে বহি বিৰাজিব দুখুনী মাতৃয়ে,
চিৰকাল অত্যাচৰে প্ৰপীড়িত সাধু
পিতৃদেৱ বসুদেৱে। বৰ প্ৰীত হলো
কংসৰ গৌৰব কুবলয় ধ্বংস হ’ল।
বলোৰাম। দুৰ্দ্ধষ যুঁজাৰুবোৰ কত আছে বাৰু
নেদেখো যে সিহঁতক। পলালে বা জানো
দেখি কুবলয় পীড়ৰ অৱস্থা।
