স্বামী, বাসনা নিবৃত্তি নকৰিলা মোৰ?
শৰীৰত নতুন যৌৱন অপৰূপ
ৰূপ, মনত অসীম প্ৰেম কিয় দিলা
আজি একে মুহূৰ্ত্ততে? কিয় দিলা সানি
নয়নত যৌৱনৰ মধুৰ ৰহন?
আজি মোৰ মন কেনে কৰে। মধুময়
বসন্ত বতাহে কাণে কাণে কৈ যায়।
কি প্ৰেম কাহিনী। দয়াময় দয়া কৰি
দিয়া সমিধান, নহলে মৰিম প্ৰাণে।
কৃষ্ণ। সখী ময়ে কৃষ্ণ; ভকতৰ দাস
বহু জনমৰ পুণ্যে পুণ্যময়ী তুমি।
মহীয়সী প্ৰেমময়ী সৰলা প্ৰকৃতি।
বহুদিন চিত্তবৃত্তি গণে অতৃপ্ত বাসনা
লৈ জন্মে জন্মে দিলে দুখ অন্তৰত;
আজি তুমি অনন্ত প্ৰেমৰ অধিকাৰী।
বলা সখী, চন্দনে কুসুমে দুয়োটিকে
দিবা আজি সুসজ্জিত কৰি। যাম আমি
ৰাজ সভালৈ, বিনাশিম লোকবৈৰী
কংসৰাইক। তাৰ পাছে আহি মই
তোমাৰ ঘৰত চাপিম আলহী। যেয়ে
মোক যেনেদৰে ভক্তিৰে বিচাৰে দিওঁ
ধৰা সেই ভাবে। পতি ভাবে ভাবিবা
যেতিয়া সেই ভাবে শীঘ্ৰে পাবা মোক।
তাৰ পাছে, ভোগৰ লালসা অন্ত হলে
লভিবা পৰম গতি।
(আঁৰ কাপোৰ )
