পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/৭৫

৩য় দৃশ্য]

৬৫

কৃষ্ণলীলা

 চকুৰ আগতে মোৰ বধিবা কুমাৰ।
 শিশু হত্যা, নাৰী হত্যা জ্ঞাতি হত্যা কৰি
 সুখেৰে ভুঞ্জিবা ৰাজ্য। ভগবান প্ৰভু,
 হতভাগ্য অনাথ জীৱৰ কোনো কালে
 নহবনে গতি?
   (দৈৱকীৰ মূৰ্ছা)
বসুদেৱ। কংসৰাই, ক্ষত্ৰিয় বংশত জন্ম মোৰ,
 ৰজা তুমি, মই বইনাই। বীৰোচিত
 কৰ্ম্ম কৰা। দিয়া খাণ্ডা অসি বৰ্ম্ম,
 সম্মুখ যুঁজত বধ কৰা মোক আজি।
 বহুদিন অনাহাৰে অনিদ্ৰায় থাকি
 এন্ধাৰ ঘৰত, জ্যোতিহীন হল চকু,
 তথাপি ক্ষত্ৰিয় মই। যুদ্ধ হেতু মাতো
 আহাঁ বীৰ, এই প্ৰাঙ্গণতে আজি বধি
 প্ৰতিদ্বন্দী আজি লোৱা মহা কীৰ্ত্তি।
 কি কৰিলে কিন্তু নিৰ্দ্দোষী শিশুৱে ৰজা?
 বনে বনে ফুৰে মাথোঁ গৰু চাৰি চাৰি;
 গোৱালৰ লৰা বুলি সমস্ত জগতে
 জানে। নিবিচাৰে ৰাজ্যধন যুঁজ দ্বন্দ
 তোমাৰ লগত। তেন্তে কিয় ছল কৰি
 মাতি আনি বধিবা শিশুক?
কংস। বসুদেব, দৈৱকী ভনীটি, মিছাতে
 দোষিছা মোক। দৈৱবাণী শুনি মই
 বধিলো ভাগিন বহু। কি কৰিম কোৱা,