পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/৭৪

৬৪

[৩য় অঙ্ক

কৃষ্ণলীলা

কংস। বৰ প্ৰীতি হলোঁ শুনি বন্দনা তোমাৰ
 মন্ত্ৰী যথাযোগ্য পুৰস্কাৰ দিয়াবা ইয়াক।
দৈবকী। দাদা কংস শুনিলো এতিয়া ব্ৰজবাসী
 শ্ৰীকৃষ্ণ আৰু বলোৰাম যুদ্ধ আশে।
 আহিছে মথুৰালৈ। জানিছা দেখোন
 আপোন ভাগিনাবুলি। তেন্তে দাদা
 বধিবৰ হেতু দুয়োটিকে কৰিছা
 যতন কিয়? বহুদিন হ’ল পুত্ৰ মোৰ
 বধিলা সাতোটা। কান্দোতে কান্দোতে আমি
 দুয়োটি প্ৰাণীৰ গ'ল কত বৰ্ষ মাহ
 দিবস ৰজনী এন্ধাৰ কাৰাৰ ঘোৰ
 পুতিগন্ধময় গাঁতৰ মাজত। কাটা।
 দাদা দুয়োটি প্ৰাণীক, অসি খড়গ ধৰি।
 উপজিলে যি ৰাতিত জিলিকাই কোলা
 এন্ধাৰ ঘৰত নীলমণি, তেতিয়াই
 কোলা শূন্য কৰি লৈ গ'ল বিধতায়।
 থৈ গ'ল অসহায় পচা জীৱ এটি,
 ক্ষুদ্ৰ শিশু কন্যা সিয়ো। তুমি প্ৰাতসতে
 আহি বধিলা শিশুক শিলত আফালি।
 পুত্ৰ কঙ্গালিনী মই; আজি সোতৰ
 বছৰে জপি আছোঁ মাথো প্ৰাণ প্ৰিয়
 নীলমণি মোৰ। বৰ আশা কৰিছিলোঁ
 মৰিবৰ আগে এবাৰ দেখিম মুখ।
 কিন্তু আজি এই ঘোৰ বধ্যভূমি পাতি