পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/৬৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৪
[৩য় অঙ্ক
কৃষ্ণলীলা

কৃষ্ণ। (হাঁহি-হাঁহি) মথুৰা নগৰ সদাই বিখ্যাত আছে
 ৰূপহী, মাধুৰী বিলাসিনী কুলবধূ
 পুৰঙ্গণা সৱ হেতু। তাকে চাওঁ বুলি
 আহিছোঁ ইয়ালৈ ক্ষুদ্ৰ গাওঁ এৰি।
 গৰু চাৰি ভাত খাওঁ গুৱালৰ লৰা;
 আজি হেনো কংসৰাইৰ ৰাজ প্ৰাঙ্গণত
 মল্লক্ৰীড়া হব। যিজনে জিকিব পাব
 বহু পুৰস্কাৰ। আমি গৰু চাৰোঁতেই
 গৰখীয়া সমে শিকিছিলোঁ মাল যুঁজ।
 ভাবিছোঁ মনত যুঁজি কংস ৰাইৰ
 মালগণ সহ তুষ্মি ৰজাৰ মন।
১মা। অ’ তুমি সেই গোপনী মোহন কানু।
 বুজিলো এতিয়া কৃষ্ণ বলোৰাম দুয়ো।
 প্ৰগলভাৰ দোষ নধৰিবা ৰসময়;
 শুনিছিলো গোপনাৰী সৱে তোমাৰ কাৰণে
 পতি পুত্ৰ গৃহত্যাগী; মোহন বাঁহীৰ
 মাত শুনি তোমাৰ লগতে উন্মাদিনী।
 আজি মথুৰা নগৰী সৰৱ মৰিব হে
 সখা, ক্ৰূৰ মালে আঘাতিলে শ্ৰীঅঙ্গত।
 নিদিওঁ নিদিওঁ আমি অন্যায় যুঁজত
 যুঁজিবলৈ পশু সম মালসহ সখা।
 কি সতেনো আহিলা তিয়াগি ব্ৰজ বধূকুল
 নিজীব গোপিনী নেদেখিলে চান্দ মুখ।
২য়া। আহাঁ প্ৰিয় কিশোৰ কুমাৰ দুয়োজন