এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২য় দৃশ্য]
২৯
কৃষ্ণ লীলা
১ম গোপী। আৰু তো নেমেলোঁ চকু
প্ৰভু মোৰ আছে হিয়াৰ মাজত
চাৰু চতুৰ্ভুজ দেখোঁ।
২য় গোপী। শ্যাম মূৰতি পঙ্কজ লোচন
কিবা সুশোভন তনু
মূৰত শোভিছে কিৰীটি সুবেশ
ভ্ৰূব মদনৰ ধেনু।
৩য় গোপী। চাৰু চতুৰ্ভুজ শঙ্খ-চক্ৰ-গদা
লৈ পদুমৰ পাহি
বিশাল বুকত শ্ৰীবৎস লাঞ্ছন
মুখে মনোহৰ হাঁহি।
৪ৰ্থ গোপী। গলে বনমালা কণ্ঠত কৌস্তুভ
দন্ত মুকুতাৰ পান্তি
সিংহ সম সৰু সুন্দৰ কঁকাল
শত চন্দ্ৰমাৰ কান্তি।
৫ম গোপী। চাৰু পীতবাস চৰণ পঙ্কজে
ৰত্নৰ নুপূৰ বাজে
কি সুন্দৰ নখ-চন্দ্ৰে লাজ পায়
কিবা শোভে চাৰু সাজে।
শ্ৰীকৃষ্ণ। সখী, চকু মেলি চোৱা যদি দেখা পাবা
ব্ৰজৰ-সুন্দৰ গছ লতা ঘাঁহ বন
আকাশ প্ৰান্তৰ সুবিমল প্ৰবাহিনী
সুন্দৰী যমুনা সকলো শ্যামলৰূপী।
শ্যাম আভা য’তে দেখা, ততে আছোঁ মই
