পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/২৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
[১ম
কৃষ্ণ লীলা


সুকলমে গৈ ময়ো নিদ্ৰাবেশে অচেতন
যশোদাৰ বুকৰ মাজত থাপি শিশু
আনিলো ছোৱালী ফেৰি। সেই দিন ধৰি
এতিয়াও প্ৰভুৰূপ সদাই দেখিছোঁ
হৃদয়ত। বুকৰ মাজত এতিয়াও কৰো
অনুভব চৰণৰ কোমলতা। কংসৰায়ে
মতিয়া দেহা বিনাশ কৰিব
পাৰে, কিন্তু যি অমৃত হিয়াত বিয়পি
আছে, সেই সুখ স্বৰ্গতো বিৰল অতি।
শোক নকৰিবা প্ৰিয়তমে, ভগবান
সদায় মঙ্গলময়।

পঞ্চম দৃশ্য

নিশা

(অক্ৰূড়, নন্দ, যশোদা)

নন্দ। বান্ধব অক্ৰুড় শুনালা যি কথা আজি
 ক্ষুদ্ৰ প্ৰাণী মই, মোৰ এই শিশু দুটি
 অতি অজ্ঞ। নিজকে মানিছো ধন্য মই
 সন্তানৰ এই সন্মানত। ৰাজেশ্বৰে দূত
 পঠিয়াই নিমন্ত্ৰিছে দুয়োটিকে
 ৰাজ সভালৈ। ধন্যবাদ নিবেদিবা