এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
চতুৰ্থ দৃশ্য
বন্দীশাল
(দৈবকী আৰু বসুদেৱ )
দৈবকী। স্বামিন্, কত দিন আৰু মই দেখিম
ইহেন আপোনাৰ অসীম যাতনা।
কুক্ষণত কৰালে বিবাহ অভাগিনী।
মোক। সেই দিন ধৰি মোৰ কাৰণেই
কত নিৰ্যাতন, কত দুখ ভোগ কৰি,
কত কাল কটালে আপুনি। ভাই কংসে
যদি বধিলে হেঁতেন মোক, এনে দশা
তেনেহলে নহল হেঁতেন আপোনাৰ।
হে প্ৰভু! কত দুঃখ দিয়া এই নিচলা
উপায়হীন প্ৰাণী দুয়োটিক। এখন্তেক
আহি দুখুনীৰ কোলা জুৰি বহিলাহি
এই ঠাইত। উজলি উঠিল নৰক
সদৃশ পোতাশাল। ভিতৰেও মোৰ
হিয়াখনি পোহৰালা নীলকান্তমণি।
তাৰ পাছে হিয়া মোৰ শত খণ্ড কৰি
গুচি গৈ আজি কতনো বছৰে যশোদা
সখীৰ কোলা জিলিকাই, আছাগৈ প্ৰভু
পূৰ্ণানন্দ ব্ৰজধাম ধন্য কৰি। মই
দিন লেখি লেখি বহি আছোঁ দেখা পাম
