পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/১৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৬
[৫ম অঙ্ক
কৃষ্ণ লীলা

 শিকাওঁক যুদ্ধবিদ্যা সবল শৰীৰ
 প্ৰজা সমূহক।
নন্দ। বাছাহঁত দুয়ো প্ৰবোধা মাতৃক এৱে।
 নিচেই স্নেহাৰ্দ্ৰ হিয়া সতী। সন্তানৰ
 বিচ্ছেদত একেবাৰে হইছে বিহ্বলা।
যশোদা। ক্ষমা কৰা নাথ, প্ৰাণৰ তনয়
 সুশোভন পুত্ৰ মোৰ কানাই বলাই-
 ক্ষমা কৰা। শুনিছিলোঁ নাৰদৰ মুখে
 কৃষ্ণনাম পতিত পাবন। দিয়া পুত্ৰ⸺
 মোক সেই নাম সুধা। দিয়া জ্ঞান যেন
 শোক মোহ সকলো পাহৰি কৃষ্ণভক্তি
 জাগে হৃদয়ত। পুত্ৰৰূপে ভাবি ভাবি
 পাওঁ যেন সততে তোমাক হৃদয়ত।
 সংসাৰৰ মায়া মোহ কাটি গৈ যেন
 পাওঁ দিব্য গতি।
কৃষ্ণ। পুত্ৰৰূপে স্নেহাৰ্দ্ৰ হৃদয়ে সততে
 ভাবিব মোক আই। সহজে তিৰোতা
 জাতি অপত্য স্নেহেৰে ভৰপূৰ সদা।
 জগতত অতুল বাৎসল্য ভৰা গোপাল
 মূৰতি। আনন্দ আপ্লুত মূৰ্ত্তি, হাতত
 ভোগৰ লাড়ু, আঠু কাঢ়ি ফুৰে শিশুটীয়ে,
 মুখত মধুৰ সৰল হাঁহিটি সদা
 মূৰত মৈৰাৰ পাখি। এই ৰূপ বৰ
 মৰমৰ তব। সেই ৰূপে ভগবান