পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/১৩৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫ম দৃশ্য]
১২৫
কৃষ্ণ লীলা


দিব আই বুকুজোৰা প্ৰেম প্ৰাণৰ
গােপাল বুলি। পৰমাত্মা এক সকলো
ভূতৰে । মই দাদা বলো বুলি যদি চাব
পাৰে সকলােকে, পাহৰিব বিচ্ছেদৰ
শােক দুখ যত, জ্ঞানমার্গ ভক্তিমার্গ
সৱ জানে আই মাতৃ যােগিনী আপুনি।

[ নন্দ ৰজাৰ প্রবেশ, কৃষ্ণ বলােৰামে নমস্কাৰ কৰে, নন্দই উভয়ৰে মূৰ    সুঙি চুমা খায়]।

নন্দ। বাছাহঁত আছাতো কুশলে, ৰাজকাৰ্য্য
 চলিছেনে ভালে? শুনিছো কংসৰ মিতা
 জৰাসন্ধে শীঘ্ৰে আক্ৰমিব এই ৰাজ্য।
 ব্ৰজৰ গােৱাল সব উত্তম যুঁজাৰু।
 যাব সৈন্যৰূপে বহু আহ্বানিলে
 তােমালোকে। ব্ৰজপুৰী ৰক্ষাৰ কাৰণে
 থাকিম সচেষ্ট মই। পাওঁ যেন উপদেশ
 এই বিষয়ত সৰ্ব্বদায়।
কৃষ্ণ। সকলো ব্যৱস্থা পিতা কৰিছোঁ যতনে।
 বহু চেষ্টা বহু যত্ন লাগিব কৰিব,
 তেহে যদি হব পাৰোঁ যুজৰ কাৰণে
 আমি সুসজ্জিত।
বলো। পিতা, আজ্ঞা যেন দিয়ে সবল শৰীৰ
 যত ব্রজবাসী গােপাল ক্ষত্রিয় আদি,
 সকলােৱে থাকে যেন অস্ত্রে শস্ত্রে সাজু।
 ঠায়ে ঠায়ে ব্যায়াম আগাৰ পাতি পাতি