এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৪
{ ৫ম অঙ্ক
কৃষ্ণ লীলা
নিতান্ত কাতৰ বয়সৰ ভাৰে আৰু
কাৰাৰ দুখত। শত্ৰুগণে অক্ৰমিব
ৰাজধানী, তাৰ পাচে দুষ্ট দৈত্যগণে
তলতীয়া ৰজা যত ধ্বংস কৰি কৰি
পীড়িব প্ৰজাক অৱহেলে। বিপাঙত
আজি উপদেশ দিয়ক আমাক আই;
আমাৰ কৰ্তব্য বাট দিয়ক নিৰ্দে্দশি।
আকৌ ব্ৰজত আহি থাকোঁ যদি গৰু চাৰি
ভাত খাই, কৰ্তব্যৰ ক্ৰতি হেতু হব
অপযশ সংসাৰত। মৰিলে নৰক
গামী হ’ম সুনিশ্চিত।
যশোদা। বাছাহঁত, বুজো সকলোকে অন্তৰত,
সকলো বুজিও নোৱাৰো ধৰিব প্ৰাণ।
ৰমণীৰ জীৱনৰ শ্ৰেষ্ঠদান কৰি
দিছে বিধাতাই সন্তান সন্ততি।
অভিমান হয় মই আজি নিঃসন্তানা।
কৃষ্ণ। আই মোৰ, ভাগীৰথী সম জগজ্জননী
পতিত পাৱনী প্ৰেমৰ আধাৰ নিজে,
আজি বিশ্বময় সৱে নিজৰ সন্ততি।
বুলি ভাবক মাতিবি। অসীম মৰম
দিয়ক বিলাই দীন দুখী আতুৰ
অনাথ যত প্ৰেম ভিখাৰীক।
কাজলা গোপৰ শিশুবোৰে আই আই
বুলি মাতিব যেতিয়া মুখ ভৰি ভৰি,
