পৃষ্ঠা:কৃষ্ণ লীলা.pdf/১২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১০
[৫ম অঙ্ক
কৃষ্ণ লীলা

কৃষ্ণ। নগৰৰ কেউফলে জীৰ্ণ হৈ পৰিছে—
 প্ৰাচীৰ, ততালিকে হওক সংস্কাৰ।
 ৰাজ প্ৰাসাদৰ সম্মুখ ভাগত দিনে
 ৰাতি থাকক প্ৰহৰী, যেন ছলে বলে
 কোনোমতে বিপক্ষৰ চৰ নোৱাৰে
 পশিব। খোৱা বস্তু নানাৰূপ গোটাই
 অনাই ঠায়ে ঠায়ে থুপ কৰি খোৱা
 হওক। সশস্ত্ৰ প্ৰহৰী, ৰথ, অশ্ব,
 গজ আদি অতি সোনকালে কৰাহক
 ইয়াত যুগুত।
মন্ত্ৰী। সেনাপতি সহ লগলাগি কৃতবৰ্ম্মা
 আদি ডেকা ডেকা মহাৰথী—যত আছে-
 সকলোকে ক্ৰীড়া প্ৰাঙ্গনত থুপুৰি
 লগোৱা হওক।
কৃষ্ণ।। আৰু কাম আছে ককা। ওচৰৰ যত
 ৰজা মহাৰজা আছে, সেই সকলৰ⸺
 সনে সন্ধিৰ কাৰণে দূত পঠিওৱা
 হওক ৰাজ্যে ৰাজ্যে। আমাৰ লগত
 লগলাগি যুঁজিবৰ বাবে কৰা যাওক
 অনুৰোধ। নিতান্ত নাহেও যদি, যেন
 থাকক মধ্যস্থ হৈ নিহিংসি আমাক।
বলোৰাম। মোৰ মতে এতিয়াই দিশে দিশে দূত
 পঠিয়াই বাতৰি জনোৱা হওক
 নৃপতি সৱাকো, বিশেষকৈ সাধু ত্যাগী