এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৮
[৫ম অঙ্ক
কৃষ্ণ লীলা
হাবিলাষে ক্ষীৰ ছানা যতনেৰে নিও
বান্ধি যি বিলাক গোষ্ঠ লৈ? বেনু শিঙ্গা
বাঁহী কোনেনো বজাব সুমধুৰ সুৰে?
কোনেনো বজাব বাঁহী, যাৰ মাত শুনি
যমুনা উজাই বয়? সমূলি মৰিলোঁ।
আমি গোপ-গোপী জাক নাৰাখি প্ৰাণ।
সুদান। কান্দোতে কান্দোতে গল কত দিন ৰাতি,
নেথাকো ব্ৰজত আৰু। বলা ভাইহঁত,
যাওঁ আমি মধুপুৰলৈ। হল হেনো
ৰজা মথুৰাত প্ৰাণৰ কানাই বলল।
নোৱাৰে খেদিব তবু একে তিলেকতে।
অতপ্ৰেম অত ভাল পোৱা নেপাহৰে
কেতিয়াও।
গোপ-বিলাক। বলা বলা যাওঁ ( প্ৰস্থান )
উদ্ধৱ। ( পিছ ফালৰ পৰা চাই থাকি)
কি অপূৰ্ব্ব প্ৰেমৰ শকতি! ভকত
সকলে গৈছে বিচাৰি প্ৰাণৰ দেৱতা।
মুখত কেবল হা কৃষ্ণ হা কৃষ্ণ ৰৱ
লৰিছে বালক সৱে যমুনাৰ পাৰে
পাৰে হাবিবন কাঁইটো উপেক্ষা কৰি।
গৈছে প্ৰতিজ্ঞা কৰি আনিব আনিব
ধৰি প্ৰাণৰ কৃষ্ণক। ভকতৰ প্ৰাণ
কি অপূৰ্ব্ব ভাবময়। বিশাল জগত
ইমান অসীম, ইমান মহান তব,
