পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/৪০৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

কুলাস-ৰ। হয় হস্তী খ খী, অপস কক, সিয়া ৰাজা সবাকে বাটি। যৈৰ পৰা আমি সবে, আসি আছে পুনৰ্বাৰ, তথা গৈয়া কৰিষে বন। ভ্ৰাতৃসমে আলোচিয়া, আপোন ইয়ে পাবে, আন বনে কৰিৰে৷ গমন। কৰ্ণ বাজা বোলে দেব, আমাৰ ৰাজ্যৰু খাই, কতিপয় মাস থাকিয়োক। অপবিত্ৰ গ্যবান, মখ ধুলা , পৰম পবিত্ৰ তিনোক। হেন শুনি হতে, চন বেয়স, আৰু কিন্তু নোপোলা। আমাৰ ৰচন কা; বাধিবাৰু ল নোক যিটো কবিই তো। নেয় বচন শুনি, মহাৰাণী ক , যে ৬ ৰি। দুৰি পৰে বৰে এতি,