পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/৩৭৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

কুলাচল-বধ। কৰ্ণদূত নৃপতি যতেক এজামান। চাহিয়া আছত কৃষ্ণ বৈকুণ্ঠ প্ৰাণ। দশ দিগপাল জানো ৰুষি মুনিগণ। নিজ নিজ স্থানে সবে কৰিলা গমন। অনৰে কৰ্ণত হুয়া আনত। কৃষ্ণ এয়াণ চাহি না মন। অগস্তি একে ই হয় তত কলি কওঁ যে ঈশ্বৰে ৰিহিত। বেদধ্বনি কৰি পুৰু মহা মুনিগণে। নৃপতি আশংসিলা মধুৰ বচনে। অগন্ডি বতি ৰাজা তুমি ভাগ্য। কোটি মেধ ঘজি যাক নপৰ। মনুষ্য শৰীৰে যেন কিক দেখি। তোক পুক যিটো কৈ নিল। বাজাৰে বেল এই ৰে। বৈশ পানে লোক নিৰ। মহলে নৰম পৰি। সালে এ মিনাৰ। কাৰন নি।