পৃষ্ঠা:কুলাচল বধ.djvu/৩৩৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

কুলাচল-বধ। লকে লক্ষে হাজাৰে হাজাৰে হে ভৈলা শোণিতৰ মহা নদী বহিৰে লাগিলা। যোজন এম নদী বন জয়। উষ্টেবুড়ে কতত তাতে কৰে ধৰফৰ। নাৰায়ণ শ চঞ্জ বা এভাবে। দেখি বাহাৰে পাতি প্ৰবেশিল গাৰে। নিগুটি কবিয়া সৰে ঠাতে কাহিল। এ ঘৰ লোক মানে চমক লাগিল। মহাৰ ধৰণীৰ চাইলা মাধব। সহৰে পৰা চাইলা উৎস। কমনে বুঝিৰে পাৰে ঈশ্বৰ লীলাক। ছয়ে দিতে যেন উমলে বালক। পক্ষীগণে বোলে ও জৈমিনি মহন্ত। সেনাগণ নাশ যে নিয়ে বেশি। কি দিয়া গেলে হৰি নড় শ পাইলা। সময় যোৰু মোৰ খানিকে না সোহেলত বড় এক পালা। সৈক মাৰিল কোন সেক মাহ। পলিমাহি কেন কি। বিকেনে নাফিক।