এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৮
কুমৰ-হৰণ
হেন দেখি বাণ ৰাজা গুণে মনে মন।
সূৰ্য্যে ধনু দিলে আক নোহে অল্প জন॥
এহি ধনু লৈয়া যেবে কৰয় সমৰ।
তেবে আক সম্মুখে যুজিবে কোন নৰ॥
আৰু শৰে যেবে নউ বিনাশে আমাক।
আবে নাগপাশে বন্দী কৰোহো ইহাক॥
এহি বুলি নাগপাশ বাণ লৈলা দ্ৰুতে।
কুমৰক লাগি বাণ হানিলা বিদ্যুতে॥
ফোকাৰন্তে নাগপাশ আকাশে উড়াই।
সৰ্ব্বগাৱে বান্ধিলেক কুমৰক পাই॥
যেবে নাগপাশত কুমৰ বন্দী ভৈল।
দিব্য ধনু-বাণ আকাশক চলি গৈল॥
হেন দেখি সূৰ্য্যে অতিশয় দয়া ভাৱে।
অভেদ কৱচ দিলা কুমৰৰ গাৱে॥
নাগপাশে বন্দী হুয়া কুমৰ আছে পড়ি।
পাছে বাণ ৰাজা খেদি গৈলা শীঘ্ৰ কৰি॥
কুমৰৰ কান্ধে কোব দিলেক লৱৰি।
ভাগি গৈল খড়্গ কুমৰৰ কান্ধে পড়ি॥
পুনৰপি প্ৰহাৰিলা গদা হাতে লই।
ভাগি গৈল সিয়ো গদা খণ্ড খণ্ড হই॥
