এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৬
কুমৰ-হৰণ
স্তম্ভকোবে কাহাৰো ভাঙ্গিল কুম্ভস্থল।
কাহাৰো ভাঙ্গিল কটি উৰু শিৰ গল॥
আধামৰা হুয়া প্ৰজাগণ আছে পৰি।
খেদি তাক মাৰন্ত গলত দিয়া ভৰি॥
ৰাজাৰ শতেক পুত্ৰ মাৰিলা নিমিষে।
ৰণ মাজে অনিৰুদ্ধে পশিয়া হৰিষে॥
অনিৰুদ্ধে সেনাক মাৰন্ত জাকে জাকে।
অযুতে নিযুতে মৰি যাই স্তম্ভ পাকে॥
সিবেলাত কামদেৱ সুত অনিৰুদ্ধে।
তিনি অক্ষৌহিনী সেনা মাৰিলেক যুদ্ধে॥
অযুতেক মত্ত হস্তী তিনি লক্ষ ৰথ।
সাত লক্ষ ঘোৰাক পঠাইল যমপথ॥
বাণ কটকৰ বড় ভৈল মহামাৰ॥
আৰাৱ ক্ৰন্দন শুনি সকলো সেনাৰ।
মহাভয়ে পলাই সেনা নকৰে সমৰ।
বাপক নচাৱে পুত্ৰ ভ্ৰাতৃক সোদৰ॥
হেন দেখি নৃপতিৰ প্ৰথম কুমাৰ।
কৰে ধনু ধৰি কুম্ভৰীৰে দিলে ধাৰ॥
ধনুখান ধৰিয়া কৰিলা গুণ খেৱ।
শবদ উঠিল যেন গাজিলেক দেৱ॥
