এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫২
কুমৰ-হৰণ
একোকালে তোমাক নযাইবো পৰিহৰি।
সত্যে সত্যে নিয়া যাইবো দ্বাৰকা নগৰী॥
গদ নামে আছন্ত আমাৰ খুড়া ভাই।
ৰূপে গুণে বলে বীৰ্য্যে তাৰ সম নাই॥
আজি ধৰি সমন্ধিতা ভৈলাহা আমাৰ।
তাহাঙ্কে তোমাক বিহা কৰাইবোহো সাৰ॥
হেন শুনি চিত্ৰলেখা বৰ ৰঙ্গ মনে।
শয়ন কৰিবে গৈলা পৃথক আসনে॥
ঊষা অনিৰুদ্ধ থাকিলন্ত সেহি থানে।
ভৈল ঘোৰ নিশা আসি সন্ধ্যা অৱসানে।
অনন্তৰে ৰতি ৰস মিলিলা দোহাৰ।
কৈল মনোৰথ সিদ্ধি ষোড়শ শৃঙ্গাৰ॥
বৃষাৰূঢ় আদি কৰি বন্ধ যত যত।
ভাৱে ভাৱে অনিৰুদ্ধে কৰিল বেকত।
নখে ক্ষত বহুতৰ স্তনত কৰিল।
দুইকো দুই আঙ্কোৱালি বাহুৱে ধৰিল॥
আউল জাউল কেশ ছিণ্ডে হেমহাৰ।
কটিৰ মেখলা খসি পড়িল ঊষাৰ॥
বহুভাৱে দুইকো দুই পূৰিলন্ত মন।
ঘৰ্ম্মজলে তিতিলেক দুহানো বদন॥
