এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৩
কুমৰ-হৰণ
পিঠিভাগে তাই কুমৰক তুলি লৈলা।
কুন্দ্ৰাক্ষৰ জালে দুয়ো বাজ হুয়া গৈলা॥
ঊৰ্দ্ধমুখ কৰি উড়িলেক ৰথ খান।
গগনে উঠিল যেন দেৱৰ বিমান॥
চিত্ৰলেখা দুইৰো ফোট মলছিলা কৰে।
নিজ ৰূপ ভৈলা দুয়ো ৰথৰ উপৰে॥
নজানিল কেন মতে নিল চুৰি কৰি।
এহিমতে ডাক দিয়া মাতিলা সুন্দৰী॥
চিত্ৰলেখা গোবিন্দক লগাইলেক মাত।
প্ৰণামো চৰণে যদুপতি জগন্নাথ॥
তোমাৰ নাতিক হৰি নিয়ে চিত্ৰলেখি।
শূন্য গৃহ খান আবে থাকিয়োক ৰাখি॥
তথাপিতো চিন্তা নকৰিবা চক্ৰপাণি।
বিহা কৰাই তোমাৰ নাতিক দিবো আনি॥
এহি বুলি চিত্ৰলেখা ৰথে উড়ি যাই।
ডাকিলেক ৰথ গৈল আকাশে উড়াই॥
দ্বাৰকা নগৰে লাগিলেক উসমিস।
কোনে নিলে নাতি একো নপাইলে উদিশ॥
হাঁহাঁকাৰ কৰে সবে দ্বাৰকাৰ লোকে।
কামদেৱে বিলাপ কৰন্ত পুত্ৰ শোকে॥
