পৃষ্ঠা:কুমৰ হৰণ ৷ চন্দ্ৰ ভাৰতী.pdf/৪৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
কুমৰ-হৰণ

ইঠাৱত প্ৰভু যদি দেখয় আমাক।
তুমি লঘু হুইবা মোৰো যাইব কাণ নাক॥
ইঠাৱত প্ৰভু মই কৃষ্ণক ডৰাওঁ।
যদি দয়া আছে আসা দূৰক পলাও॥
কুমৰ বোলয় ওবা শুনিয়ো যুৱতি।
পলাইবাৰ মোৰ আৰু নাহিকে শকতি॥
চতুৰ্ভিতি ৰক্ষা কৰি আছে সৰ্ব্বলোক।
কেনমতে পলাইবোহো কথা কহ মোক॥
চিত্ৰলেখা বোলে প্ৰভু মোহৰ সঙ্গতে।
যেনমতে আসি আছো নিবো সেহি মতে।
ভয় নকৰিবা প্ৰভু থাকিয়োক চায়া।
কেহো নেদেখিবে হেন কৰিবোহো মায়া॥
কুমৰে বোলয় বিলম্বত নাহি কায।
আথে বেথে সুন্দৰি গৃহৰ কৰা বাজ॥
যথাকে তোমাৰ মন নিয়ো সেহি থান।
তোত পৰে মোহৰ সুহৃদ নাহি আন॥
হেন শুনি চিত্ৰলেখা ভৈল ৰঙ্গমন।
কৰত ঔষধি লৈয়া মৰ্দ্দিলা তেখন॥
দুইৰো কপালত ফোট দিলা বঙ্গ কৰি।
তেতিক্ষণে ভৈলা দুয়ে৷ ভ্ৰমৰ ভ্ৰমৰী॥