এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৯
কুমৰ-হৰণ
ফোঁট মলচিয়া তাই নিজ ৰূপ ধৰি।
নাৰদৰ চৰণত নমস্কাৰ কৰি॥
তোমাৰ প্ৰসাদে গুৰু সাধো সবে কায।
নিৰ্ভয়ে চলোহো গোবিন্দৰ নিজ ৰাজ॥
এহি বুলি চিত্ৰলেখা ৰথে চড়ি যাই।
ডাকিলেক ৰথ গৈল আকাশে উড়াই॥
নাৰদো গৈলন্ত পাছে শীঘ্ৰ বেগ কৰি।
তাইতো আগে পাইল গৈয়া দ্বাৰকা নগৰী॥
কৃষ্ণৰ আগত গৈয়া ভৈল উপসন্ন।
পাদ্য অৰ্ঘে কৃষ্ণে তান নমিলা চৰণ॥
কৰ যোৰ কৰি পুছিলন্ত কাজ।
কহিয়োক মুনিৰাজ সাধো কোন কায॥
নাৰদ বদতি প্ৰভু এক বাৰ্ত্তা পাইলো।
সেহি কথা কহিবাক তযু পাশে আইলো॥
তোমাৰ ঘৰত চোৰ পশিবেক ৰাতি।
আন কিছু নহৰিবে হৰিবেক নাতি॥
অনিৰুদ্ধ কুমৰক নিব চুৰি কৰি॥
যথা তথা প্ৰকাৰে ৰাখিয়ো দেৱ হৰি॥
এহি কথা কহি চলি গৈলা মুনিৰাজ।
উসমিস লাগি গৈল কৃষ্ণৰ সমাজ॥
