পৃষ্ঠা:কুমৰ হৰণ ৷ চন্দ্ৰ ভাৰতী.pdf/৩৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৫
কুমৰ-হৰণ

তোমাৰ বচন  শুনি মোৰ মন
 দহয় হৃদয় ভেদি।
সখীৰ মৰণ  ভৈল উপসন
 হৰি হৰি কিনো বিধি॥
সখীৰ আগত  কৰি আইলো সত্য
 বুলিল দৃঢ় বচন।
আউৰ কোন লাজে  সখীৰ সমাজে
 হুইবো গৈয়া উপসন্ন॥
চৰণে পৰিয়া  কাকূতি কৰিয়া
 তোমাক বোলো গোঁসাই।
শোণিত পুৰত  হুয়া উপগত
 বাৰ্ত্তা দিবা সমুদাই॥
কহিবা সখীতে  কুমৰ হৰিতে
 নোৱাৰিলে চিত্ৰলেখি॥
সেহি অপমানে  মোৰ বিদ্যমানে
 মৰিল প্ৰাণ উপেক্ষি॥
নৰ্ম্মদাৰ তীৰ  এড়িলা শৰীৰ
 তোমাৰ বুজি অভাৱ।
নকৰালো সুখ  নেদেখিলো মুখ
 হৰি হৰি উষা মাৱ॥