এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬
কুমৰ-হৰণ
গ্ৰাৱে লৈলা গজমতি হাৰে লুলে জেঠি।
দশো আঙ্গুলিত ঝাম্পি সোণৰ আঙ্গুঠি॥
বিচিত্ৰ বদনে গাৱ মণ্ডিলেক তাই।
শুভক্ষণে যাত্ৰা কৰি ঊৰ্দ্ধক উড়াই॥
নখৰ মূলত তাই লগাইলেক হীৰ।
কৰ্ণত জ্বলয় ৰত্ন কুণ্ডল ৰুচিৰ॥
ডগমগ কৰি আতি মণ্ডিল শৰীৰ।
ৰূপ দেখি যুৱতৰ মন নোহে স্থিৰ॥
নভাসয় ৰূপ তাইৰ থাকে চাই চাই।
চন্দ্ৰ সূৰ্য্য ৰহি থাকে আকাশে নুড়াই॥
ঊষা বোলে সখি তোৰ বুঝিলো ঢাকলি।
আগে শাশ খাই পাচে দিবিহি বাকলি॥
তুমিয়ো যুবতী মোৰ স্বামীয়ো যুৱক।
এক থান ভৈলে কাম সহিবা কিমত॥
হেন শুনি চিত্ৰলেখা দিলা সমিধান।
ভূমি চুই বিষ্ণু স্মৰি পৰশিল কাণ।
অতমান সখি তই নুবুজিলি পাপ।
তোহোব স্বামী সে মোৰ কুভাণ্ডসে বাপ॥
ঊষা বোলে সখি চলি যায়োক সত্বৰ।
দেখা মোক স্বামী আঠ দিনৰ ভিতৰ॥
