পৃষ্ঠা:কীচক বধ (Kichak badh).pdf/15

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

পুৰিছে৷ পৰা হ’লে কেতিয়াবাই ডকা দি নিলেহেতেন৷ পিচে আমাৰ সেনাপতি ডাঙৰীয়াৰ নাম শুনিলেই সিহঁতৰ কানিয়ে কাছুটিয়ে যায়৷
তৃ, গ —হয়৷ মানুহে কয় বোলে কীচকৰ সমান বীৰ আৰু ক’তো নাই৷ তেওঁৰ যহতে ৰজাই সুখেৰে চাউল কঠা খাইছে৷
প্ৰ, গ —অকল ৰজাই হে নে? আমি জানো সুখেৰে খোৱা নাই! ইমান গাখীৰ, দৈ, ঘোল, মাখন, ঘিউ, সৰ, ফেহু অইন ৰজাৰ ৰাজ্যত কিমানে খাবলৈ পাইছে৷ এইবোৰৰেই আমাৰ পেট ভৰি যায়, ভাত নহলেও হয়৷
দ্বি, গ —যাৰ গাই আছে, তাৰ সকলো আছে৷ কৈছেই নহয় বোলে “যাৰ নাই গৰু সবাতকৈ সৰু” সেই দেখি যাৰ গৰু গাই সৰহ তেৱেঁই সবাতকৈ ডাঙৰ, তেওঁৰেই সম্পত্তি আটাইতকৈ বেচি৷
তৃ, গ —সেইমতে হ’লে আমাৰ ৰজা আন সকলো ৰজাতকৈ ডাঙৰ৷
প্ৰ, গ —নহয় নো কি! পিচে যদিও নিব পৰা নাই, তথাপি আমাৰ গৰুখিনিৰ ওপৰতে সৰুৰ পৰা বৰলৈকে আটাইৰে চকু বুলি শুনিছোঁ৷
দ্বি, গ —হ’ব নোৱাৰিছে! কীচক সেনাপতি থাকে মানে কোনো আগ বাঢ়ি নাহে৷