[ যুদ্ধ ; পাচফালৰ পৰা অনন্তই প্রতাপক আঘাত
কৰেহি! প্রতাপ পৰি যায় ]
প্ৰতাপ- কোন-নৰাধম—মোক-
অনন্ত- সেই নৰাধম অনন্ত । ভূতপূর্ব্ব বন্ধুবৰ প্ৰতাপসিংহ, আকৌ এবাৰ কোৱাঁ, অনন্ত কাশ্মীৰৰ কলঙ্ক ! হাঃ হাঃ হাঃ।
প্রতাপ- কাশ্মীৰ-আই–মােৰ [ মৃত্যু ]
সূৰ্য্য- মন্ত্রীপুত্র, যেতিয়ালৈকে যুবৰাজক হত্যা কৰিব নােৱাৰে, যুদ্ধ জয়ৰ আশা নাই। আহক দুয়াে একে লগে অনঙ্গক আক্রমণ কৰে। [ দুইৰো প্রস্থান ]
[ বিপৰীত ফালৰ পৰা বিজয়সিংহ প্রবেশ ]
বিজয়- [ ক্ষন্তেক গহীন হৈ বীৰেন্দ্ৰ আৰু প্ৰতাপৰ মৃতদেহৰ ফালে চাই থাকি গম্ভীৰ সুৰেৰে ] আত্মাৰ সদ্গতিৰ কাৰণে ঈশ্বৰৰ ওচৰত প্রার্থনা জনাবলৈ, সমাধি-ভূমিত বন্তি জলাবলৈ আজি সময় নাই। যােৱাঁ বীৰ যােৱাঁ বন্ধুসকল, স্বর্গপথৰ যাত্রী তােমালােক, মন্দাকিনীৰ পাৰত বিভু-ৱন্দনাৰ অধিকাৰী। [ হুমূনীয়া কাঢ়ে]
[ অনন্ত প্রবেশ ]
অনন্ত- কাশ্মীৰাধিপতি, নির্ব্বাসিত অনন্ত কাশ্মীৰত পদার্পণ কৰিছেহি। শাস্তি দিয়ক।
বিজয়-সেই শক্তি আজি মােৰ নাই অনন্ত।
অনন্ত-নাই ? হাঃ হাঃ হাঃ, তেন্তে মহাৰাজ বশ্যতা স্বীকাৰ কৰক।
