বিজয়সিংহক উত্তেজিত কৰি, বিনা কাৰণত মোক ৰাজ্যৰ পৰা নিৰ্ব্বাসিত কৰিছে মহাৰাজ। বিশ্ব—তেন্তে তুমি কাশ্মীৰৰ সপক্ষে যুদ্ধ কৰা নাছিলা?
অনন্ত- নাই কৰা মহাৰাজ। যুবৰাজৰ লগত যোগ হৈ কাশ্মীৰৰ বিপক্ষে যুদ্ধ কৰিব খুজিছিলো, কিন্তু যুবৰাজ সম্মত নহৈ মোক মাত্ৰ তিৰস্কাৰহে কৰিলে।
সূৰ্য্য- সঁচা কথা মহাৰাজ। মন্ত্ৰীপুত্ৰক তিৰস্কাৰ কৰি শিবিৰৰ পৰা বাজ কৰি দিলে।
বিশ্ব-তুমি মন্ত্ৰীপুত্ৰ।
অনন্ত-হয় মহাৰাজ।
বিশ্ব-[ খং উঠি ] সূৰ্য্যসিংহ মন্ত্ৰীপুত্ৰৰ শিকলি খুলি দিয়া, আৰু এই মূহুৰ্ততে অনঙ্গক মাতি আনা! মন্ত্ৰী [ সূৰ্য্যসিংহই অনন্তৰ শিকলি খুলি দি সৈনিকৰ সৈতে প্ৰস্থান কৰে।]
চন্দ্ৰ- মহাৰাজ।
বিশ্ব- [ খঙেৰে ] প্ৰাগজ্যোতিষৰ সিংহাসনত বহি মই ৰাজ্য শাসন কৰিছোনে, নাই শিশুৰ দৰে মাটিত বাগৰি ধূলি বালিৰ পুতলা গঢ়িছো!
মন্ত্ৰী- [ সভয়ে ] ৰাজ্যশাসন কৰিছে মহাৰাজ। [ অনঙ্গ আৰু সুৰ্য্যসিংহৰ প্ৰবেশ ]
বিশ্ব- অনঙ্গ।
অনঙ্গ- পিতা।
বিশ্ব- বিজয়সিংহ আৰু কমলাক বন্দী কৰি অনা ন’হল
