২য় অ৫ম দৃ} কাশ্মীৰ কুমাৰী, _ ৩৫ বিমলা— দেখিবাতেন। তুমি যেতিয়া সপোন দেখি থাকা, তেতিয়া চাগৈ তোমাৰ বৰ ভাল লাগে, নহয়নে? কমলা-- কেতিয়াবা ভাল লাগে, পিচে কেতিয়াবা খঙে উঠে। বিমলা-অভিমান আৰু বিৰহ নহলে মিলনে পক নিদিয়ে। ভাল কৰা, মাজে মাজে এছাটি দুছাটি খং ছটিয়াই থাকিব। কমলা- জাননা তুমি কিখন গাইছা। বিমলা মই ভালকে গাইছো। পিচে বুজিছা সখী, মোৰ কথা যদি শুনা, দিঠকতে আটায়ে দেখাকৈ কিবা এটা সোনকালে কৰি পেলোৱা। . ছা চাই কিমান আৰু এনেকৈ তুমুনীয়া কাঢ়ি থাকি। কমলা-- তোমাৰ কথা মই এতিয়াহে ধৰিব পাৰিছো।. তুমি, বৰ দুষ্ট! বিমলা- সঙ্গ দোষ সখী। Fমলা- { হুমুনীয়া কাঢ়ি বেজাৰেৰে ] দেখিছাই নহয় মোৰ কাৰণে কি হ’ব খুজিছে। আকৌ সেইবিলাক কথা কৈ মোক কেলৈ বেজাৰ দিয়া সখী। বমলা- তোমাৰ কাৰণেনো কিখন হৈছেহে! অ' ৰণ লাগিব খুজিছে? বৰ কথাটো হ'ল। কামৰূপীৰ তেজৰ পিৰণিৰণি উঠিছে যেতিয়া ৰণ কৰিবই। সেইবুলি আমি দুষাৰ এষাৰ সুখ-দুখৰ কথাও পাতিব নেপায় নে? তুমিও আক। মলা– তুমি দিনে দিনে নজনা হৈ হে আহিছ॥ চোৱাচোন | মোৰ কাৰণেই আইৰ কিমান চিন্তা, দাদাৰ কিমান দুখ!
