কাশ্মীৰ কুমাৰী। [ ২য় অ—য় দৃ বীৰেন্দ্ৰ- এটা ভিক্ষাৰীয়ে হৃদয়ত অফুৰন্ত প্ৰীতি লৈ বিশ্ব মানৱক ভাই বুলি আকোৱালি ধৰিবলৈ আলোক পথেদি লৰি গৈছে। আৰু মই, বিপথগামী ৰাজস্ৰোহী নাৰীয়ে, অনুতাপৰ উত্তাপত হৃদয় দগ্ধ কৰি জ্বলি পুৰি মৰিছো! ভগবনি। [ অনন্তৰ প্ৰবেশ ] অনন্ত- ইমান দিনৰ মূৰত আজি লগ পালেহি। বীৰেন্দ্ৰ। বীৰেন্দ্ৰ-- কেন? অনন্তু মই অনন্ত; কাশ্মীৰব মন্ত্ৰী পুত্ৰ। তোমাক বিচাৰি বিচাৰি এইখিনি ওলাইছেহি। বীৰেন্দ্ৰ মন্ত্ৰী পুত্ৰই যেতিয়া বীৰেন্দ্ৰক বিচাৰি এইখিনি | ওলাইছেহি, এইবাৰ মন্ত্ৰণা নিশ্চয় গুৰুতব। অনন্ত— তুমি ঠিক অনুমান কৰিছা। তোমাৰ বুদ্ধি আছে। বীৰেন্দ্ৰ-- [ বিৰক্তিৰে ] হয় আছে। অনন্ত-- তুমি অহাৰ পাচত ৰজাই মোক মুক্তি দিবৰ বেজাৰ | কৰিলে। বীৰেন্দ্ৰ [ বিৰক্তিৰে ] হয় কৰিলে। অনন্ত- আৰু ক'লে, তুমি মোব ভাইতকৈয়ো অপোন। আমাৰ ভিতৰুৱা কথা বীৰেন্দ্ৰক কৈ দিব নেলাগিছিল। | ( বীৰেন্দ্ৰই খং আৰু বিৰক্তিৰে অনন্তৰ মুখলৈ চায়। তুমি অবিশ্বাস কৰিছা? বীৰেন্দ্ৰ-- ( বিবক্তিৰে ] নাই কৰা।
