এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৫৭]
যেন পুৰ্ব্বে মহামায়া গুভ নিশুন্তক।
বধিয়া ৰাখিল দেব খণ্ডিয়া দুখক॥
সেহিমতে যাজ্ঞসেনী ম্লেচ্ছ বধিৰাক।
দেবৰ বচন পালি খেদি যাই তাক ॥২৪৭
বৈশম্পায়ন বঙ্গতি শুনিয়ো নৃপবৰ।
দ্ৰৌপদীৰ আশ্চৰ্য্য মহিমা ভয়ঙ্কৰ॥
কালকুঞ্জ দুৰাচাৰে ম্লেচ্ছ সেনা যত।
বিচাৰ কৰিতে লাগি পালা সমন্ত॥ ২৪৮
সিসবে বিচাৰি নপাইলেক দ্ৰৌপদীক।
ভয়ানক বীৰ এক দেখিলা প্ৰত্যেক॥
ভয়ে চমকিলা সবে প্ৰথমৰ দল।
আথে ব্যখে নগৰত পশিল সকল॥ ২৪৯
অবনত ভাবে কথা কহে জানুপাৰি।
মনুষ্য নাৰীক আমি ন পাইলো বিচাৰি॥
আৰ এক বিভব দেখিলো সিঠাইত।
নাৰী কি পুৰুষ একো নুবুজিলো তত্ত্ব॥ ২৫০
ভয়ানক ধনু হাতে ধৰিয়া আছয়।
তাহান বেশক দেৰি লাগে মহাভয়॥
কৱট কুণ্ডল সব অলঙ্কাৰ জ্বলে।
হেন বেশ নাহি দেখি ইতো বৰিতিলে॥২৫১,
