এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
[ ২৬ ]
বিপ্ৰ বৈষ্ণবক পালি দুস্তক বিনাসি।
জিনিলা সকল ৰাজ্য নিজ বলে সানি॥
জাচক সাবা পৰাং মুখ নকৰয়।
যেহি যিবা খোজে তাক প্ৰতেক দিবন্ত॥১০৫
অনন্তৰে শুনান্ত ভাৰত বিচক্ষণ।
ক্ষমা বস্তু দাতাৱন্ত ধিৰ বুদ্ধিমান॥
হেনয় ৰাজাৰ আজ্ঞা পলায়া যতনে।
বিৰচিলো যম পৰ্ব্ব কথা সাবধানে॥১০৬
বহু শাস্ত্ৰ তৰ্ক বাক্য কৰি দৈপায়নে।
থৈলন্ত লিখিয়া তাৰু পৰম যতনে॥
বিচক্ষণ পণ্ডিতে নপায় তত্তসাৰ।
আমি কি কহিবো তাক বালক আচাৰ॥১০৭
ৰচি লোহো আ়জ্ঞা পায় তথাপি পয়াৰ।
বনপৰ্ব, কাল কুঞ্জ বধ নাম যাৰ॥
যানি বুদ্ধ জন, মোৰ নধৰিবা দোষ।
মহন্তৰ কথা শুনি হয়োক সন্তোষ॥১০৮
আজি, কালি কৰি যায় মনুষ্য শৰীৰ।
পদ্ম পত্ৰ জল যেন সমকে অথিৰ।
হেন জানি ইহাক শ্ৰনণ কবিয়োক।
কৃষ্ণ কথা শ্ৰৱণে গুচয় ভয় শোক॥১০৯
বিষ্ণু বৈষ্ণবৰ কথা অতি ৰুচিকয়।
দুয়ো কথা শ্ৰেষ্ট *****************