এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ১৯ ]
ৰাজায়ে বোলন্ত যদি মোক দিবা বৰ।
নচাৰোক মতি সদা কৃষ্ণ চৰণৰ॥ ৬৯
স্মৰণ মাত্ৰকে যেন লগতে মিলয়।
কৃষ্ণয়ে নেৰয় যেন সদায় হৃদয়॥
চাৰি গুটি ভাতৃ আৰ দ্ৰোপদ নন্দিনী
কুশলে ৰহোক যেন নাপায় বিঘিনি॥ ৭০
এহি বৰ সিদ্ধি হৈব লভিধা কৃষ্ণক
খন্তে কতো হৰিয়ে নেৰন্ত ভকটক॥
কিন্তু তেও ভকতিৰ বশ্য নিৰন্তৰ।
এতেকে সে সিদ্ধি হৌক তবু নিজবৰ॥ ৭১
অনন্তৰে মুনিবৰ মৌন হুৱা ৰৈলা
যাইবাক লাগিয়া তাৰ মন আসি ভৈলা॥
সবাহাৰ আগত ভৈলন্ত অন্তৰ্ধ্যান।
নাহি কয় মুনি তেবে ভৈলা সুধাথান॥ ৭২
অচিন্ত প্ৰভাব মুণি অক্ষ এৰে সৰি।
যুধিষ্ঠিৰ ৰাজা সুমৰন্ত হৰি হৰি॥
পুণ্ডৰিকা নাগক মাতিলা মহাৰাজ।
তোমাৰ প্ৰাসাদে সবে সিদ্ধি ভৈলা কাজ॥ ৭৩
হেন মহা ব্ৰহ্মময় মুণিকেহো নাই।
পৰম ভাগ্য সে আৰু দেখিবাক পাই
